เถาวัลย์เปรียง ชื่อวิทยาศาสตร์ Leguminosae ( Fabaceae ) เถาวัลย์เปรียงเป็นไม้เลื้อยอายุหลายปีลำต้นกลมสีน้ำตาลอ่อนปลายยอดสีเขียว ใบเป็นใบประกอบแบบขนนก เรียงสลับเป็นรูปไข่ปลายใบแหลมโคนใบมน ออกดอกเป็นช่อตามซอกใบมีดอกย่อยคล้ายดอกถั่วสีขาว
การขยายพันธุ์ด้วยเมล็ด สามารถขึ้นได้กับดินทั่วไป ทนแล้งได้ดี
ประโยชน์ใช้เป็นยาสมุนไพร เช่น แก้บิด เป็นต้น
